Linux-opdrachten in DevOps: moet voor elke DevOps-professional weten

Linux-grondbeginselen en scripting is een van de meest essentiële vaardigheden van een DevOps-professional.De meeste bedrijven hebben hun omgeving op Linux, ook veel CM-tools zoals - Puppet, Chef en Ansible hebben hun master-nodes op Linux.Dus in deze blog zal ik het hele commandoregelgedeelte behandelen dat een essentieel onderdeel is van . De onderwerpen die we hier zullen behandelen zijn als volgt -

1. 1. Wat is Linux?
   2. Waarom is Linux populair?
   3. Linux-opdrachten in DevOps.
   4. Shell-scripts
   5. Git-opdrachten.

Dus laten we beginnen,

Wat is Linux?

Linux is een open-source en door de gemeenschap ontwikkeld besturingssysteem voor computers, servers, mainframes, mobiele apparaten en embedded apparaten. Het heeft ondersteuning op bijna elk groot computerplatform, inclusief x86, ARM enz., Waardoor het een van de meest ondersteunde besturingssystemen is.

Het ontwerp van Linux is vergelijkbaar met UNIX, maar het is geëvolueerd om op een breed scala aan hardware te draaien, van telefoons tot supercomputers. Elk op Linux gebaseerd besturingssysteem bevat de Linux Kernel, die beheerthardwarebronnen - en een set softwarepakketten die de rest van het besturingssysteem vormen.

Waarom is Linux populair?

Linux verschilt in veel belangrijke aspecten van de rest van de besturingssystemen. Sommigen van hen zijn als volgt

een. Vrij -Ten eerste, en misschien wel het belangrijkste: Linux is gratis. U hoeft geen bedrag uit te geven om het te downloaden en te gebruiken, in tegenstelling tot Windows.

2. Open source -Linux is open-source software. De code die wordt gebruikt om Linux te maken is gratis en beschikbaar voor het publiek om te bekijken, te bewerken en - voor gebruikers met de juiste vaardigheden - om aan bij te dragen.

3. Veilig - Als je Linux eenmaal op je systeem hebt geïnstalleerd, hoef je geen antivirusprogramma te gebruiken! Linux is een zeer veilig systeem. Bovendien is er een wereldwijde ontwikkelingsgemeenschap die constant op zoek is naar manieren om haar veiligheid te verbeteren. Elke upgrade maakt het besturingssysteem veiliger en robuuster.

Vier. Stabiliteit en prestaties - Linux biedt een zeer hoge stabiliteit, d.w.z. het hoeft niet opnieuw opgestart te worden na een korte tijd. Uw Linux-systeem vertraagt ​​zelden of loopt vast. U kunt ongestoord werken op uw Linux-systemen. Linux biedt opmerkelijkhoge prestaties op verschillende netwerken en werkstations.

Linux-opdrachten in DevOps

In deze sectie zullen we de meest gebruikte bekijken die worden gebruikt tijdens het werken in DevOps.

ls

Dit commando geeft een overzicht van alle inhoud in de huidige werkdirectory.

syntaxis:

$ ls

sudo

Dit commando voert alleen dat commando uit met root / superuser-rechten.

syntaxis:

$ sudo

kat

Dit commando kan tekstbestanden lezen, wijzigen of samenvoegen. Het toont ook de inhoud van het bestand.

syntaxis:

$ cat {filename}

grip

Dit commando zoekt naar een bepaalde string / woord in een tekstbestand. Dit is vergelijkbaar met 'Ctrl + F' maar wordt uitgevoerd via een CLI.

syntaxis:

$ grep {bestandsnaam}

soort

Deze opdracht sorteert de resultaten van een zoekopdracht alfabetisch of numeriek. Het sorteert ook bestanden, bestandsinhoud en mappen.

syntaxis:

$ sort {filename}

staart

Het is complementair aan het hoofdcommando. Het tail-commando, zoals de naam al aangeeft, print het laatste N aantal gegevens van de gegeven invoer. Standaard worden de laatste 10 regels van de opgegeven bestanden afgedrukt. Als u meer dan één bestandsnaam opgeeft, worden de gegevens van elk bestand voorafgegaan door de bestandsnaam.

syntaxis:

staart [OPTIE] ... [BESTAND] ...

tail -n 3 state.txt of tail -3 state.txt => -n voor nr. van lijnen

tail +25 state.txt

-c of: Drukt het laatste ‘aantal’ bytes af van het opgegeven bestand.

chown

Verschillende gebruikers in het besturingssysteem hebben eigendom en toestemming om ervoor te zorgen dat de bestanden veilig zijn en stellen beperkingen op wie de inhoud van de bestanden kan wijzigen. In Linux zijn er verschillende gebruikers die het systeem gebruiken:

• Elk gebruiker heeft een aantal eigenschappen die eraan zijn gekoppeld, zoals een gebruikers-ID en een homedirectory. We kunnen gebruikers aan een groep toevoegen om het beheer van gebruikers gemakkelijker te maken.
• NAAR groep kan nul of meer gebruikers hebben. Een opgegeven gebruiker is gekoppeld aan een 'standaardgroep'. Het kan ook lid zijn van andere groepen op het systeem.

Eigendom en machtigingen: Om bestanden en mappen in Linux te beschermen en te beveiligen, gebruiken we machtigingen om te bepalen wat een gebruiker kan doen met een bestand of map. Linux gebruikt drie soorten machtigingen:

• Lezen: Met deze toestemming kan de gebruiker bestanden en in mappen lezen, het laat de gebruiker mappen en submappen die erin zijn opgeslagen, lezen.
• Schrijven: Met deze toestemming kan een gebruiker een bestand wijzigen en verwijderen. Het stelt een gebruiker ook in staat om de inhoud van de mappen te wijzigen (bestanden erin maken, verwijderen en hernoemen). Tenzij u de uitvoerrechten geeft aan mappen, hebben wijzigingen geen invloed op deze mappen.
• Uitvoeren: De schrijfmachtiging voor een bestand voert het bestand uit. Als we bijvoorbeeld een bestand hebben met de naam sh dus tenzij we het geen toestemming geven om het uit te voeren, wordt het niet uitgevoerd.

Typen bestandsrechten:

• Gebruiker: Dit type bestandsmachtiging is van invloed op de eigenaar van het bestand.
• Groep: Dit type bestandsmachtiging is van invloed op de groep die eigenaar is van het bestand. In plaats van de groepsmachtigingen, zijn de gebruikersmachtigingen van toepassing als de eigenaargebruiker zich in deze groep bevindt.
• Overig: dit type bestandstoestemming is van invloed op alle andere gebruikers op het systeem.

Opmerking: Om de rechten die we gebruiken te bekijken:

ls -l

chown commando wordt gebruikt om de bestandseigenaar of groep te wijzigen. Wanneer u van eigenaar wilt veranderen, kunt u het chown-commando gebruiken.

Syntaxis:

chown [OPTIE] & hellip [EIGENAAR] [: [GROEP]] BESTAND & hellip

chown [OPTIE] & hellip –reference = RFILE FILE & hellip

Voorbeeld: Om de eigenaar van het bestand te wijzigen:

chown eigenaar_naam bestandsnaam

chown-hoofdbestand1.txt

waar de meester is een andere gebruiker in het systeem. Stel dat als u een gebruiker met de naam user1 bent en u het eigendom wilt wijzigen in root (waar uw huidige directory gebruiker1 is). gebruik 'sudo' vóór syntaxis.

sudo chown root file1.txt

chmod

Deze opdracht wordt gebruikt om de toegangsrechten van bestanden en mappen te wijzigen.

Syntaxis:

chmod {bestandsnaam}

4 - lezen toestemming

2 - schrijven toestemming

een - uitvoerentoestemming

0 - Neetoestemming

lsof

Tijdens het werken in een Linux / Unix-systeem kunnen er verschillende bestanden en mappen worden gebruikt, waarvan sommige zichtbaar zijn en andere niet. lsof commando staat voor Lijst met geopende bestanden . Deze opdracht biedt een lijst met bestanden die worden geopend. In feite geeft het de informatie om de bestanden te achterhalen die door welk proces worden geopend. Met één keer worden alle geopende bestanden in de uitvoerconsole weergegeven.

Syntaxis:

$ lsof [optie] [gebruikersnaam]

Opties met voorbeelden:

• Maak een lijst van alle geopende bestanden: Deze opdracht geeft een overzicht van alle bestanden die door een proces in het systeem worden geopend.

~ $ lsof

• Hier ziet u dat er details zijn van de geopende bestanden. ProcessId, de gebruiker die aan het proces is gekoppeld, FD (bestandsdescriptor), de grootte van het bestand geeft alles bij elkaar gedetailleerde informatie over het bestand dat is geopend door de opdracht, proces-ID, gebruiker, de grootte, enz.

• FD vertegenwoordigt als bestandsdescriptor.
• cwd : Huidige werkmap.
• tekst: Tekstbestand.
• mem : Geheugenbestand.
• mmap : Geheugen toegewezen apparaat.

Maak een lijst van alle bestanden die door een gebruiker zijn geopend: Er zijn verschillende gebruikers van een systeem en elke gebruiker heeft andere vereisten en daarom gebruiken ze bestanden en apparaten. Dit commando is handig om een ​​lijst met bestanden te vinden die door een specifieke gebruiker zijn geopend.

• Syntaxis:

• lsof -u gebruikersnaam

Daarnaast kunnen we hier het type bestand zien en ze zijn:

• AAN JOU: Directory
• REG: Regelmatig bestand
• CHR: Karakter speciaal bestand

ifconfig

ifconfig (interfaceconfiguratie) commando wordt gebruikt om de kernel-resident netwerkinterfaces te configureren. Het wordt tijdens het opstarten gebruikt om de interfaces naar behoefte in te stellen. Daarna wordt het meestal gebruikt wanneer dat nodig is tijdens het debuggen of wanneer u het systeem moet afstemmen. Dit commando wordt ook gebruikt om het IP-adres en netmasker aan een interface toe te wijzen of om een ​​bepaalde interface in of uit te schakelen.

Syntaxis:

ifconfig [... OPTIONS] [INTERFACE]

Opties:

• -naar : Deze optie wordt gebruikt om alle beschikbare interfaces weer te geven, zelfs als ze niet actief zijn.

Syntaxis:

ifconfig -a

-s: Geef een korte lijst weer in plaats van details.

Syntaxis:

ifconfig -s

ID kaart

id commando in Linux wordt gebruikt om gebruikers- en groepsnamen en numerieke ID's (UID of groeps-ID) van de huidige gebruiker of een andere gebruiker op de server te achterhalen. Deze opdracht is handig om de volgende informatie te achterhalen, zoals hieronder vermeld:

• Gebruikersnaam en echte gebruikers-ID.
• Ontdek de specifieke gebruikers-UID.
• Toon de UID en alle groepen die aan een gebruiker zijn gekoppeld.
• Maak een lijst van alle groepen waartoe een gebruiker behoort.
• Geef de beveiligingscontext van de huidige gebruiker weer.

Syntaxis:

id [OPTION] & hellip [USER]

Opties:

• -g : Alleen de effectieve groeps-ID afdrukken.
• -G : Druk alle groeps-ID's af.
• -n : Drukt een naam af in plaats van een nummer.
• -r : Drukt een echte ID af in plaats van cijfers.
• -u : Drukt alleen de effectieve gebruikers-ID af.
• -helpen : Help-berichten weergeven en afsluiten.
• -versie : De versie-informatie weergeven en afsluiten.

Opmerking: Zonder enige OPTIE drukt het elke set geïdentificeerde informatie af, d.w.z. numerieke ID's.

Voorbeelden:

• Om uw eigen ID af te drukken zonder opties:

ID kaart

De uitvoer toont de ID van de huidige gebruikers-UID en GID.

• Zoek een specifieke gebruikers-ID: Stel nu dat we een gebruiker hebben met de naam master, om zijn UID te vinden, gebruiken we het commando:

id -u meester

• Krijg een specifieke gebruikers-GID: Opnieuw in de veronderstelling dat we de GID van master vinden, zullen we het commando gebruiken:

id -g master

• Ken de UID en alle groepen die aan een gebruikersnaam zijn gekoppeld: In dit geval zullen we de gebruiker 'master' gebruiken om UID en alle bijbehorende groepen te vinden, gebruik het commando:

id meester

• Om te zien tot welke groepen een gebruiker behoort: Het weergeven van de UID en alle groepen waartoe een gebruiker 'master' behoort:

id -G meester

besnoeiing

De opdracht Knippen wordt gebruikt voor het extraheren van een deel van een bestand met behulp van kolommen en scheidingstekens. Als je alles in een geselecteerde kolom wilt weergeven, gebruik dan de vlag '-c' met het commando cut. Laten we bijvoorbeeld de eerste twee kolommen selecteren uit ons demo1.txt-bestand.

besnoeiing -c1-2demo1.tekst

en

Sed is een teksteditor die bewerkingsoperaties op een niet-interactieve manier kan uitvoeren. Het sed-commando haalt zijn invoer uit standaardinvoer of een bestand om de bewerkingsoperatie op een bestand uit te voeren. Sed is een zeer krachtig hulpprogramma en u kunt veel bestandsmanipulaties uitvoeren met sed. Ik zal de belangrijke bewerking die u mogelijk met een tekstbestand wilt uitvoeren, uitleggen.

Als u een tekst in een bestand wilt vervangen door deze in een bestand te doorzoeken, kunt u het sed-commando gebruiken met een vervangende 's' -vlag om naar het specifieke patroon te zoeken en het te wijzigen.

Laten we bijvoorbeeld 'mikesh' in het bestand test.txt vervangen door 'Mukesh'

en 's / mikesh / mukesh /' test.tekst

diff

diff commando wordt gebruikt om het verschil tussen twee bestanden te vinden. Dit commando analyseert de bestanden en drukt de regels af die niet op elkaar lijken. Laten we zeggen dat we twee bestanden test en test1 hebben. u kunt het verschil tussen de twee bestanden vinden met de volgende opdracht.

Syntaxis -

diff test.tekst test1.tekst

geschiedenis

historycommand wordt gebruikt om de eerder uitgevoerde opdracht te bekijken. Deze functie was niet beschikbaar in de Bourne-shell. Bash en Korn ondersteunen deze functie waarbij elke uitgevoerde opdracht wordt behandeld als de gebeurtenis en wordt geassocieerd met een gebeurtenisnummer waarmee ze kunnen worden opgeroepen en indien nodig kunnen worden gewijzigd. Deze opdrachten worden opgeslagen in een geschiedenisbestand. In Bash-schaal geschiedenis commando toont de hele lijst van het commando.

Syntaxis:

$ geschiedenis

Om het beperkte aantal opdrachten dat eerder werd uitgevoerd als volgt weer te geven:

$ geschiedenis 10

dd

dd is een opdrachtregelprogramma voor Unix- en Unix-achtige besturingssystemen waarvan het primaire doel is om bestanden te converteren en te kopiëren.

• Op Unix verschijnen apparaatstuurprogramma's voor hardware (zoals harde schijven) en speciale apparaatbestanden (zoals / dev / zero en / dev / random) in het bestandssysteem, net als normale bestanden.
• dd kan ook lezen en / of schrijven van / naar deze bestanden, op voorwaarde dat de functie is geïmplementeerd in hun respectievelijke stuurprogramma's
• Als resultaat kan dd worden gebruikt voor taken zoals het maken van een back-up van de opstartsector van een harde schijf en het verkrijgen van een vaste hoeveelheid willekeurige gegevens.
• Het dd-programma kan ook conversies uitvoeren op de gegevens terwijl deze worden gekopieerd, inclusief bytevolgorde-omwisseling en conversie van en naar de ASCII- en EBCDIC-tekstcoderingen.

Gebruik: De opdrachtregel-syntaxis van dd verschilt van veel andere Unix-programma's doordat het de syntaxis gebruikt optie = waarde voor zijn opdrachtregelopties, in plaats van de meer standaard -Optie waarde of –Optie = waarde formaten. Standaard leest dd van stdin en schrijft naar stdout, maar deze kunnen worden gewijzigd door de if (invoerbestand) en van (uitvoerbestand) opties te gebruiken.

Enkele praktische voorbeelden van het dd-commando:

1. Om een ​​back-up te maken van de volledige harde schijf: Om een ​​volledige kopie van een harde schijf te back-uppen naar een andere harde schijf die op hetzelfde systeem is aangesloten, voert u de opdracht dd uit zoals weergegeven. In dit dd-opdrachtvoorbeeld is de UNIX-apparaatnaam van de bron-harde schijf / dev / hda, en de apparaatnaam van de doel-harde schijf / dev / hdb.

2. # dd if = / dev / sda of = / dev / sdb

• 'als' vertegenwoordigt invoerbestand, en 'van' vertegenwoordigt uitvoerbestand. Dus de exacte kopie van / dev / sda zal beschikbaar zijn in / dev / sdb .
• Als er fouten zijn, mislukt de bovenstaande opdracht. Als u de parameter 'Conv = noerror' dan zal het blijven kopiëren als er leesfouten zijn.
• Invoerbestand en uitvoerbestand moeten zeer zorgvuldig worden vermeld. Voor het geval u het bronapparaat in het doel vermeldt en omgekeerd, kunt u al uw gegevens verliezen.

vind

De vind commando in UNIX is een opdrachtregelprogramma om door een bestandshiërarchie te lopen. Het kan worden gebruikt om bestanden en mappen te vinden en daarop volgende bewerkingen uit te voeren. Het ondersteunt zoeken op bestand, map, naam, aanmaakdatum, wijzigingsdatum, eigenaar en machtigingen. Door gebruik te maken van de ‘-exec’ kunnen andere UNIX-commando's worden uitgevoerd op gevonden bestanden of mappen.

Syntaxis:

$ vind [waar te beginnen met zoeken]

[uitdrukking bepaalt wat te vinden] [-opties] [wat te vinden]

Opties:

• -exec CMD: Het bestand dat wordt doorzocht, voldoet aan de bovenstaande criteria en retourneert 0 voor als de exitstatus voor succesvolle uitvoering van de opdracht.
• -ok CMD: Het werkt hetzelfde als -exec, behalve dat de gebruiker eerst wordt gevraagd.
• -inum N; Zoek naar bestanden met inode-nummer ‘N’.
• -links N: Zoek naar bestanden met ‘N’ -links.

vrij

In LINUX bestaat hiervoor een opdrachtregelprogramma en dat is het vrij opdracht die de totale hoeveelheid beschikbare vrije ruimte weergeeft samen met de hoeveelheid gebruikt geheugen en wisselgeheugen in het systeem, en ook de buffers die door de kernel worden gebruikt.

Dit is ongeveer wat gratis commando voor u doet.
Syntaxis:

$ gratis [OPTIE]

KEUZE: verwijst naar de opties die compatibel zijn met gratis commando.

Aangezien gratis de details van het geheugen gerelateerd aan uw systeem weergeeft, heeft de syntaxis geen argumenten nodig om doorgegeven te worden, maar alleen opties die u naar wens kunt gebruiken.

Met behulp van gratis Command

U kunt het gratis commando gebruiken als: $ gratis

/ * gratis commando zonder enige

optie toont het gebruikte

en vrije ruilruimte

en fysiek geheugen in KB * /

Als er geen optie wordt gebruikt, produceert het vrije commando de uitvoer in kolomvorm zoals hierboven weergegeven, waarbij kolom:

1. totaal aantal displays het totale geïnstalleerde geheugen (MemTotal en SwapTotal is aanwezig in / proc / meminfo).
2. gebruikte displays het gebruikte geheugen.
3. gratis displays het ongebruikte geheugen.
4. gedeelde beeldschermen het geheugen dat wordt gebruikt door tmpfs (Shmen is aanwezig in / proc / meminfo en geeft nul weer voor het geval niet beschikbaar).
5. buffers wordt weergegeven het geheugen dat wordt gebruikt door kernelbuffers.
6. cache wordt weergegeven het geheugen dat wordt gebruikt door de paginacache en slabs (Cached en Slab beschikbaar in / proc / meminfo).
7. buffers / cache wordt weergegeven de som van buffers en cache.

Opties voor gratis commando

• -b, - -bytes: Het toont het geheugen in bytes.
• -k, - -kilo: Het toont de hoeveelheid geheugen in kilobytes (standaard).
• -m, - -mega: Het toont de hoeveelheid geheugen in megabytes.
• -g, - -giga: Het toont de hoeveelheid geheugen in gigabytes

ssh-keygen

Gebruik de opdracht ssh-keygen om een ​​publiek / privaat authenticatiesleutelpaar te genereren. Met authenticatiesleutels kan een gebruiker verbinding maken met een systeem op afstand zonder een wachtwoord op te geven. Sleutels moeten voor elke gebruiker afzonderlijk worden gegenereerd. Als u als rootgebruiker sleutelparen genereert, kan alleen de root de sleutels gebruiken.

In het volgende voorbeeld worden de openbare en privé-delen van een RSA-sleutel gemaakt:

ssh-keygen -t rsa

Gebruik de optie –t om het type sleutel op te geven dat moet worden gemaakt. Mogelijke waarden zijn ' rsa1 'Voor protocolversie 1, en' dsa ',' ecdsa ', Of' rsa ”Voor protocolversie 2.

U hebt de mogelijkheid om een ​​wachtwoordzin op te geven om het privégedeelte van de sleutel te versleutelen. Als u uw persoonlijke sleutel codeert, moet u de wachtwoordzin elke keer dat u de sleutel gebruikt, opgeven. Dit voorkomt dat een aanvaller, die toegang heeft tot uw persoonlijke sleutel en zich kan voordoen als u en toegang heeft tot alle computers waartoe u toegang heeft, dit kan doen. De aanvaller moet nog steeds de wachtwoordzin opgeven.

ik p

ik p commando in Linux is aanwezig in de net-tools die wordt gebruikt voor het uitvoeren van verschillende netwerkbeheertaken. Dit commando wordt gebruikt om routing, apparaten en tunnels te tonen of te manipuleren. Deze opdracht wordt gebruikt om verschillende taken uit te voeren, zoals het toewijzen van een adres aan een netwerkinterface of het configureren van netwerkinterfaceparameters. Het kan verschillende andere taken uitvoeren, zoals het configureren en wijzigen van de standaard en statische routering, het opzetten van een tunnel over IP, het vermelden van IP-adressen en eigendomsinformatie, het wijzigen van de status van de interface, het toewijzen, verwijderen en instellen van IP-adressen en routes.

Syntaxis:

ip [OPTIES] OBJECT help

Opties:

-adres: Deze optie wordt gebruikt om alle IP-adressen weer te geven die aan alle netwerkapparaten zijn gekoppeld.

IP adres

-koppeling: Het wordt gebruikt om link-layer-informatie weer te geven, het haalt kenmerken op van de link-layer-apparaten die momenteel beschikbaar zijn. Elk netwerkapparaat waarop een stuurprogramma is geladen, kan worden geclassificeerd als een beschikbaar apparaat.

ip-koppeling

nslookup

Nslookup (staat voor 'Name Server Lookup') is een handig commando om informatie van de DNS-server te krijgen. Het is een netwerkbeheertool voor het opvragen van het Domain Name System (DNS) om een ​​domeinnaam of IP-adrestoewijzing of een ander specifiek DNS-record te verkrijgen. Het wordt ook gebruikt om DNS-gerelateerde problemen op te lossen.

Syntaxis:

nslookup [optie]

Opties van nslookup opdracht:

• nslookup google.com:

  nslookup gevolgd door de domeinnaam zal het 'A Record' (IP-adres) van het domein weergeven. Gebruik deze opdracht om het adresrecord voor een domein te zoeken. Het vraagt ​​naar domeinnaamservers en krijgt de details.

krullen

krullen is een opdrachtregelprogramma om gegevens van of naar een server over te brengen met behulp van een van de ondersteunde protocollen (HTTP, FTP, IMAP, POP3, SCP, SFTP, SMTP, TFTP, TELNET, LDAP of FILE). Dit commando wordt mogelijk gemaakt door Libcurl. Deze tool heeft de voorkeur voor automatisering omdat het is ontworpen om te werken zonder gebruikersinteractie. Het kan meerdere bestanden tegelijk overbrengen.

Syntaxis:

krul [opties] [URL ...]

Het meest basale gebruik van curl is het typen van de opdracht gevolgd door de URL.

krul https://www.python.org

-O: slaat het gedownloade bestand op de lokale computer op met de naam die is opgegeven in de parameters.

Syntaxis:

curl -o [bestandsnaam] [URL ...]

Voorbeeld:

curl -o hello.zip ftp://speedtest.tele2.net/1MB.zip

tr

De opdracht tr in UNIX is een opdrachtregelprogramma voor het vertalen of verwijderen van tekens. Het ondersteunt een reeks transformaties, waaronder hoofdletters naar kleine letters, herhalende tekens samenpersen, specifieke tekens verwijderen en basis zoeken en vervangen. Het kan worden gebruikt met UNIX-buizen om een ​​complexere vertaling te ondersteunen. tr staat voor translate.

Syntaxis:

$ tr [vlag] SET1 [SET2]

Opties

-c: vormt een aanvulling op de set tekens in string. d.w.z. bewerkingen zijn van toepassing op tekens die niet in de opgegeven set voorkomen
-d: verwijder tekens in de eerste set uit de uitvoer.
-s: vervangt herhaalde tekens die in set1 worden vermeld door een enkele instantie
-t: kapt set1 af

Voorbeeldopdrachten

1. Hoe kleine letters naar hoofdletters te converteren
   Om kleine letters naar hoofdletters te converteren, kunnen de voorgedefinieerde sets in tr worden gebruikt.

iptables

De iptables is een opdrachtregelinterface die wordt gebruikt om tabellen in te stellen en te onderhouden voor de Netfilter-firewall voor IPv4, opgenomen in de Linux-kernel. De firewall vergelijkt pakketten met regels die in deze tabellen zijn gedefinieerd en onderneemt vervolgens de gespecificeerde actie bij een mogelijke overeenkomst.

• Tabellen is de naam voor een set kettingen.
• Keten is een verzameling regels.
• Regel is een voorwaarde die wordt gebruikt om het pakket te matchen.
• Doelwit is actie die wordt ondernomen wanneer een mogelijke regel overeenkomt. Voorbeelden van het doel zijn ACCEPT, DROP, QUEUE.
• Het beleid is de standaardactie die wordt ondernomen in het geval er geen match is met de ingebouwde kettingen en kan ACCEPTEREN of DROP zijn.

Syntaxis:

iptables --table TABLE -A / -C / -D ... CHAIN ​​rule --jump Target

apt-get

apt-get is een opdrachtregelprogramma dat helpt bij het afhandelen van pakketten in Linux. Zijn belangrijkste taak is om de informatie en pakketten uit de geverifieerde bronnen op te halen voor installatie, upgrade en verwijdering van pakketten samen met hun afhankelijkheden. Hier staat APT voor de Geavanceerde verpakkingstool .

syntaxis:

apt-get [opties] commando

bijwerken: Deze opdracht wordt gebruikt om de pakketindexbestanden van hun bronnen opnieuw te synchroniseren. U moet een update uitvoeren voordat u een upgrade uitvoert.

apt-get update

df, jij

De df ( schijf vrij ) geeft aan hoeveel beschikbare schijfruimte wordt gebruikt door bestandssystemen. De du ( schijfgebruik ) -opdracht rapporteert de grootte van directorystructuren inclusief al hun inhoud en de grootte van individuele bestanden.

Het doel is om ervoor te zorgen dat u de drempel van 80% niet overschrijdt. Als je de drempel overschrijdt, is het tijd om de rotzooi op te schalen of op te ruimen, want als je geen bronnen meer hebt, heb je de wijziging dat je applicatie wat grillig gedrag vertoont.

Inchecken in een voor mensen leesbaar formaat:

$ sudo df -h

Maar in de meeste gevallen wilt u controleren welk deel van uw systeem veel schijfruimte in beslag neemt. Gebruik het volgende commando:

$ sudo du -h -d 1 / var /

htop

htop command in het Linux-systeem is een opdrachtregelhulpprogramma waarmee de gebruiker de vitale bronnen van het systeem of de serverprocessen in realtime interactief kan volgen. Dit is een nieuwer programma vergeleken met top command, en het biedt veel verbeteringen ten opzichte van top command. Het ondersteunt muisbediening, gebruikt kleur in de uitvoer en geeft visuele indicaties over processor-, geheugen- en wisselgebruik. htop drukt ook volledige opdrachtregels af voor processen en laat toe om zowel verticaal als horizontaal te scrollen voor respectievelijk processen en opdrachtregels.

syntaxis -

htop

• -d - vertraging: Wordt gebruikt om de vertraging tussen updates weer te geven, in tienden van seconden.
• -C –geen-kleur –geen-kleur : Start htop in monochrome modus.
• -h –hulp: Wordt gebruikt om het helpbericht weer te geven en af ​​te sluiten.
• -u –gebruiker = GEBRUIKERSNAAM: Wordt gebruikt om alleen de processen van een bepaalde gebruiker weer te geven.

ps

Elk proces in Linux heeft een unieke ID en kan worden bekeken met het commando ps.

• $ sudo ps aux
• naar = toon processen voor alle gebruikers
• u = toon de gebruiker / eigenaar van het proces
• X = toon ook processen die niet aan een terminal zijn gekoppeld

doden

doden commando in Linux (in / bin / kill), is een ingebouwd commando dat wordt gebruikt om processen handmatig te beëindigen. Dit commando stuurt een signaal naar een proces dat het proces beëindigt. Als de gebruiker geen signaal specificeert dat samen met het kill-commando moet worden verzonden, dan is de standaardinstelling TERMIJN signaal wordt verzonden dat het proces beëindigt.

doden -l : Om alle beschikbare signalen weer te geven, kunt u de onderstaande opdrachtoptie gebruiken:

Syntaxis: $ kill -l

• Negatieve PID-waarden worden gebruikt om de procesgroep-ID aan te geven. Als u een procesgroep-ID doorgeeft, ontvangen alle processen binnen die groep het signaal.
• Een PID van -1 is heel bijzonder omdat het alle processen aangeeft behalve kill en init, het bovenliggende proces van alle processen op het systeem.
• Gebruik de opdracht om een ​​lijst met actieve processen weer te geven ps en dit toont u lopende processen met hun PID-nummer. Om aan te geven welk proces het kill-signaal moet ontvangen, moeten we de PID opgeven.

Syntaxis:

$ ps

dood pid: Om te laten zien hoe u een PID met de doden opdracht.

Syntaxis:

$ kill pid

telnet

Telnet helpt om -

• maak verbinding met een externe Linux-computer
• voer programma's op afstand uit en voer de administratie uit

Syntaxis

• telnet hostnaam = ”” of = ””
• Voorbeeld:
• telnet localhost

Shell-scripts

Wat is Shell?

Een besturingssysteem bevat veel componenten, maar de twee belangrijkste componenten zijn de kernel en de shell.

Je kunt een kernel beschouwen als een kern van een computer. Het maakt communicatie tussen de hardware en software mogelijk. De kernel is het binnenste deel van een besturingssysteem, terwijl een shell de buitenste is.

Een shell in een Linux-besturingssysteem neemt input van de gebruiker in de vorm van commando's, verwerkt deze en geeft dan een output. Het fungeert als een interface waarmee een gebruiker aan de programma's, opdrachten en scripts werkt. Een terminal heeft toegang tot de shell en voert ook de opdrachten uit.

Wanneer de terminal wordt uitgevoerd, geeft de Shell een opdrachtprompt uit (meestal $) waar het mogelijk is om uw invoer te typen, waarna de terminal deze uitvoert wanneer u op de Enter-toets drukt. De terminal geeft vervolgens de uitvoer van uw opdrachten weer.

De schaal wikkelt zich als een bedekking rond het delicate interieur van een besturingssysteem en beschermt het tegen onopzettelijke schade. Daarom is de naam Shell.

Er zijn twee hoofdshells in Linux:

c ++ sorteerfunctie

1. De Bourne Shell : De prompt voor deze shell is $ en zijn afgeleiden zijn als volgt:

• POSIX-shell is ook bekend als sh
• Korn Shell kende ook als sh
• Bourne Again SHell is ook bekend als bash (meest populair)

2. De C-schaal: % geeft de prompt voor deze shell aan en de subcategorieën zijn als volgt:

• C-shell is ook bekend als csh
• Tops C-schaal is ook bekend als tcsh

Wat is Shell-scripts?

Shell-scripting is het schrijven van een reeks opdrachten voor de shell die kunnen worden uitgevoerd. Het kan zowel lange als repetitieve reeksen opdrachten combineren in een enkel en eenvoudig script. U kunt dit script opslaan en uitvoeren wanneer u maar wilt. Dit vermindert de inspanning van de eindgebruiker aanzienlijk.

Hieronder volgen de stappen om een ​​Shell-script te maken -

• Maak een bestand met een teksteditor zoals de vi of een andere editor. Geef het scriptbestand een naam met de extensie .sh
• Start het script met #! / bin / sh
• Schrijf een code.
• Sla het scriptbestand op als filename.sh
• Typ bash filename.sh voor het uitvoeren van het script

'#!' is een operator genaamd shebang die het script naar de interpreterlocatie verwijst. Dus als we ”#! / bin / sh ”verwijst het script naar de bourne-shell.

We zullen nu een bestand maken met een editor zoals vi en het opslaan met de extensie .sh. Kopieer het volgende programma dat de som van de cijfers van een door de gebruiker ingevoerd nummer toevoegt en afdrukt. Voer dit programma vervolgens uit met het commando bash filename.sh.

#! / bin / sh

echo 'Voer een nummer in'
lees Num
g = $ cb

# sla de som op van
# cijfers
s = 0

# gebruik while loop naar
# bereken de som
# van alle cijfers
terwijl [$ Num -gt 0]
Doen
# krijg de rest
k = $ (($ num% 10))

# krijg het volgende cijfer
Num = $ (($ Num / 10))

# bereken de som van
# cijfer
s = $ (($ s + $ k))

gedaan
echo 'som van cijfers van $ g is: $ s'

Git-opdrachten

Wat is Git?

Git is een gratis, open-source gedistribueerd versiebeheersysteem. Deze tool kan alles, van kleine tot zeer grote projecten, snel en efficiënt aan. Linus Torvalds heeft het in 2005 gemaakt om de Linux Kernel te ontwikkelen. Git heeft de functionaliteit, prestaties, beveiliging en flexibiliteit die de meeste teams en individuele ontwikkelaars nodig hebben.

Tools zoals Git maken communicatie mogelijk tussen het ontwikkelingsteam en het operationele team. Wanneer u een groot project ontwikkelt met een groot aantal medewerkers, is het erg belangrijk om communicatie tussen de medewerkers te hebben terwijl u wijzigingen in het project aanbrengt. Commit-berichten in Git spelen een zeer belangrijke rol bij de communicatie tussen het team. De stukjes en beetjes die we allemaal inzetten, liggen in het versiebeheersysteem zoals Git. Om te slagen in DevOps, moet u alle communicatie in Versiebeheer hebben. Daarom speelt Git een cruciale rol bij het slagen bij DevOps.

Git-opdrachten

git init

Gebruik : git init [naam van de opslagplaats]

Dit commando maakt een nieuwe repository aan.

git config

Gebruik : git config --global user.name '[name]'

Gebruik : git config --global user.email '[e-mailadres]'

Deze opdracht stelt respectievelijk de naam van de auteur en het e-mailadres in. Dit is nuttige informatie bij de commits.

git kloon

Gebruik : git clone [url]

Met deze opdracht kun je een kopie van een repository ophalen via een bestaande URL.

git add

Gebruik: git add [bestand]

Dit commando voegt een bestand toe aan het verzamelgebied.

Gebruik: git add *

Dit commando voegt een of meer toe aan het verzamelgebied.

git commit

Gebruik: git commit -m '[Typ het vastlegbericht]'

Met deze opdracht wordt het bestand permanent in de versiegeschiedenis vastgelegd of gemaakt.

Gebruik: git commit -a

Dit commando legt alle bestanden vast die je hebt toegevoegd met het git add-commando en legt ook alle bestanden vast die je sindsdien hebt gewijzigd.

git status

Gebruik: git status

De git-statuscommando toont de status van de werkdirectory en het staging-gebied. Dit commando laat je de veranderingen zien die in de staging zitten, degene die niet gestaged zijn en niet gevolgd worden door Git.

git show

Gebruik: git show [commit]

Dit commando toont de metadata en inhoudswijzigingen van de gespecificeerde commit.

ga rm

Gebruik: git rm [bestand]

Deze opdracht verwijdert het bestand uit uw werkmap en voert de verwijdering in fasen uit.

git remote

Gebruik: git remote add [naam variabele] [Remote Server Link]

Deze opdracht verbindt uw lokale repository met de externe server.

git push

Gebruik: git push [naam variabele] master

Dit commando stuurt de vastgelegde wijzigingen van de master branch naar je remote repository.

Gebruik: git push [naam variabele] [branch]

Dit commando stuurt de branch commits naar uw remote repository.

Gebruik: git push –all [naam variabele]

Dit commando pusht alle branches naar uw externe repository.

Gebruik: git push [naam variabele]: [branch name]

Deze opdracht verwijdert een branch uit uw externe repository.

git pull

Gebruik: git pull [Repository Link]

Deze opdracht haalt wijzigingen op de externe server op en voegt deze samen in uw werkmap.

git branch

Gebruik: git branch

Dit commando geeft een lijst van alle lokale branches in de huidige repository.

Gebruik: git branch [branch naam]

Dit commando maakt een nieuwe branch aan.

Gebruik: git branch -d [branch naam]

Dit commando verwijdert de feature branch.

git checkout

Gebruik: git checkout [branch naam]

Met dit commando kun je van de ene branch naar de andere overschakelen.

Gebruik: git checkout -b [branch naam]

Dit commando maakt een nieuwe branch aan en schakelt er ook naar over.

ga samenvoegen

Gebruik: git merge [branch naam]

Dit commando voegt de geschiedenis van de opgegeven branch samen met de huidige branch.

git rebase

Gebruik: git rebase [branch naam]

git rebase master - Dit commando zal al ons werk van de huidige branch naar de master verplaatsen.

Hiermee zijn we aan het einde gekomen van de blog over Linux-commando's in DevOps. Ik heb geprobeerd hier zoveel mogelijk opdrachten te behandelen. Deze blog zal je zeker helpen om je reis met DevOps een vliegende start te geven.

Nu je hebt begrepen wat de Linux-commando's in DevOps zijn, kun je dit eens bekijken door Edureka, een vertrouwd online leerbedrijf met een netwerk van meer dan 250.000 tevreden leerlingen verspreid over de hele wereld. De Edureka DevOps Certification Training-cursus helpt leerlingen te begrijpen wat DevOps is en expertise op te doen in verschillende DevOps-processen en -tools zoals Puppet, Jenkins, Nagios, Ansible, Chef, Saltstack en GIT voor het automatiseren van meerdere stappen in SDLC.

Heeft u een vraag voor ons? Vermeld het in het opmerkingengedeelte en we nemen contact met u op